Toksyczność lub biodostępność pierwiastków silnie zależy od postaci lub formy chemicznej w jakiej występuje. Najbardziej znanym przykładem jest rtęć, która to w połączeniach organicznych (np. metylortęć) są wchłaniane przez organizm w 95%, natomiast nieorganiczne połączenia rtęci absorbują się jedynie w 7%. W przypadku arsenu sytuacja jest odwrotna, to połączenia nieorganicze są dużo bardziej toksyczne niż organiczne, np. arsenobetaina i arsenochlina są uważane za praktycznie nieszkodliwe, a wspomniane rozporządzenie WE nr 1881/2006 reguluje poziomy arsenu nieorganicznego. W obszarze zainteresowań Instytutu analizą specjacyjną objęte są pierwiastki: As, Se, Cr.
Jeśli są Państwo zainteresowani współpracą, bądź uzyskaniem szczegółowych informacji na temat oferowanych przez nas usług, zapraszamy do kontaktu.